Meest recente berichten
Recente reacties
- hherzog op De herinnering van peter
- Kees Bangma op De herinnering van peter
- hherzog op Contact
- Louis van der Kallen op Contact
- Ria Vos op Pius Ziekenhuis 1887 – 1982.
Archief
- maart 2020
- maart 2019
- oktober 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- mei 2018
- maart 2018
- januari 2018
- november 2017
- oktober 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- oktober 2013
- augustus 2013
- maart 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- april 2012
- februari 2012
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
Categorieën
- 't Geuzenjonk van Harderwijck (14)
- Belgen in Harderwijk (5)
- Claes van Ermel (17)
- De kranten over het koloniale leger (5)
- Diverse gedichten (25)
- Geldersche Volks-almanak (4)
- H.G. Haasloop Werner. (21)
- Harderwijk als Hanzestad (11)
- Harderwijk jaren 30 (1)
- Hierden (2)
- Jeugd herinneringen door W.J. Polen (13)
- Krantenbericht 1770 Akademie Harderwijk (1)
- Krantenberichten (3)
- kruidenier Aarts (1)
- Nunspeet (1)
- oude ambachten (1)
- Oudheidkundig jaarboek juni 1923 (6)
- P.Poorter verhalenbundel (32)
- Pius Ziekenhuis 1887 – 1982 (1)
- Redactie (5)
- sagen en legenden rond de Zuiderzee (8)
- Verdwenen plekjes van Harderwijk en Hierden (1)
- Verhalen bundel (105)
- Zoekertjes (2)
- Zuiderzee-partij (1)
De stad Harderwijk A. Aarsen.

De stad Harderwijk.
Historische aanteekeningen
Van
A. Aarsen.
Wat van vele plaatsen in ons vaderland en haar namen moet gezegd worden, dat geldt ook met volle regt van de oude en eenmaal zoo belangrijke en aanzienlijke Overveluwsche stad Harderwijk: haar oorsprong en haar benaming beiden schuilen in het duister.
Volgens sommige geschiedschrijvers dankt zij haar ontstaan en haren naam aan hare gunstige ligging op een eenigzins verheven, vasten grond, voornamelijk ten opzigte van de vroeger laag gelegene, moerassige landen langs het meer Flevo, de tegenwoordige Zuiderzee. Dit meer kon menigmalen ontzettend hoog zijn. Gaandeweg nam het, zoo als bekend is, in uitgebreidheid toe. Eindelijk werden zijne kusten onbewoonbaar en nu zochten zijne oeverbewoners een veilig toevluchtsoord. Sommige richtten hunnen koers naar het zuiden, tot zij, eindelijk eenen droogen, harden, hoogen grond vindende, daar ook voor goed de wijk namen.
Posted in Geldersche Volks-almanak
Leave a comment
Hoe een burgemeester uit groot gevaar gered werd.

Hoe een burgermeester uit groot gevaar gered werd.
Toen Alva, met een stoet van beulen, fel aan ’t woeden,
Den bloedraad aanstelde, en in ’t moorden onverzaad,
’s Lands grooten, als ’t gemeen, opofferde aan zijn haat;
Toen beefde ’t al; ’t geweld sloeg meer en meer aan ’t hollen,
Met roeden, strop en zwaard; men zag de hoofden rollen,
Als hagel in een storm, bij galg, en rad, en staak,
Een brandpaal, ’t eerloos merk der geestelijke wraak.
Stijl.
Posted in Geldersche Volks-almanak
Leave a comment
De Woldbergen en de beide Reuze Pinken.

De Woldbergen en de beide Reuze Pinken.
( in de wandeling Riese Pinken en Grieze Pinken genaamd)
Of
Opmerkingen op eene togt van Elburg door
Hattem, langs de woldbergen, Oldebroek,
Doornspijk en Nunspeet.
Er ligt tusschen de Apeldoornsche Vaart en de Zuiderzee, tusschen Elspeet, Nunspeet, Heerde, Elburg en Hattem eene uitgebreide bergachtige streek, zoo merkwaardig als misschien eenig plekje op vaderlandschen bodem. Offersteden en heilige steenen van kolosale grootte, ziet men hier met zulke vreemde namen genoemd, dat ook de naam reeds op iets anders duidt, dan men van eenen eenvoudigen steen verwachten zoude. Komt men van Heerde, dan heeft men aanzienlijke bergen te beklimmen, eenmaal Woldbergen genaamd, eer men in dat dal nederdaalt, waar deze vreemde steenen liggen, die elk in de nabijheid eener bijzondere bron, op gelijken afstand van elkander liggen.
Posted in H.G. Haasloop Werner.
Leave a comment
Geschiedenis van het klooster Hulsbergen.

Geschiedenis
Van het klooster Hulsbergen,
Gelegen aan de Grift, een uur boven Hattem.
We gaan een klein stukje terug naar het vorige onderwerp om daarna de draad weer op te pakken ( De Woldbergen en de beide Reuze Pinken.)
Zoo als te begrijpen is, brandden wij van nieuwsgierigheid om te weten wat het ons ter hand gestelde papier behelsde; wij plaatsen ons op een verheven plekje gronds, onder de schaduw van eenen boom, wikkelden het geschrift uit den driedubbelden omslag, die het voor rook, stof en insekten had bewaard, en lazen het navolgende.
Posted in H.G. Haasloop Werner.
Leave a comment
De Malen poll.

De Malen Poll ( 2 )
Of
De Renseler – berg en de Kruishaar.
Menig gebruik en menige eigenaardige dewoonte der Veluwe vindt zijnen oorsprong in de vroegste oudheid, zoo dat de opmerkzame reiziger, vooral in sommige gemeenten, welke in gewest gelegen zijn, zeden en bedrijven ontmoet, die hem wel eens ongevoelig de tijden der Germanen voor den geest brengen; hieronder behooren de Maalschappen, waarvan ik die van den Malepoll of Renselerberg wil mededeelen.
Posted in H.G. Haasloop Werner.
Leave a comment
H.G. Haasloop Werner.

Levensbericht van Heinrich Gottfried Haasloop Werner.
Geboren: 16 april 1792 te Cleve.
Overleden: 29 september 1846 te Elburg.
Alvorens een aantal verhalen van deze man te publiceren plaats ik eerst dit levensbericht.
Heinrich Gottfried Werner, zoon van Herman Thomas Haasloop en Cornelia van Hacke, werd op den 16den April 1792 te Cleve geboren. Hij heeft echter zijne opvoeding te danken aan zijnen peetoom DE GEYER, commissaris van Oorlog te Aurich ( Oost-Friesland ), die hem bestemde voor het administratieve; maar…l’homme propose-Dieu dispose! Het laatste geschiedde hier door middel der trawanten van den toenmaligen wereldbedwinger, die op 14 November 1811 onzen Haasloop als refractair consrit opligtten en wegvoerden naar Parijs, zonder hem den tijd te gunnen, om bij wijze van afscheid te klagen “zijn nood aan hof en wanden enz.” Zijn peetoom, die niet wist waar hij gestoven of gevlogen was, werd eindelijk uit de onzekerheid gered door eene missive van den reiziger malgré lui, inhoudende verzoek om hem eenige kleeren en “reisbenoodigheden” na te zenden.
Posted in H.G. Haasloop Werner.
Leave a comment