Meest recente berichten
Recente reacties
- hherzog op De herinnering van peter
- Kees Bangma op De herinnering van peter
- hherzog op Contact
- Louis van der Kallen op Contact
- Ria Vos op Pius Ziekenhuis 1887 – 1982.
Archief
- maart 2020
- maart 2019
- oktober 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- mei 2018
- maart 2018
- januari 2018
- november 2017
- oktober 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- oktober 2013
- augustus 2013
- maart 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- april 2012
- februari 2012
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
Categorieën
- 't Geuzenjonk van Harderwijck (14)
- Belgen in Harderwijk (5)
- Claes van Ermel (17)
- De kranten over het koloniale leger (5)
- Diverse gedichten (25)
- Geldersche Volks-almanak (4)
- H.G. Haasloop Werner. (21)
- Harderwijk als Hanzestad (11)
- Harderwijk jaren 30 (1)
- Hierden (2)
- Jeugd herinneringen door W.J. Polen (13)
- Krantenbericht 1770 Akademie Harderwijk (1)
- Krantenberichten (3)
- kruidenier Aarts (1)
- Nunspeet (1)
- oude ambachten (1)
- Oudheidkundig jaarboek juni 1923 (6)
- P.Poorter verhalenbundel (32)
- Pius Ziekenhuis 1887 – 1982 (1)
- Redactie (5)
- sagen en legenden rond de Zuiderzee (8)
- Verdwenen plekjes van Harderwijk en Hierden (1)
- Verhalen bundel (105)
- Zoekertjes (2)
- Zuiderzee-partij (1)
Het wasschen der schapen.

Het wasschen der schapen.
Onder de vrolijke gebruiken van het landleven, welke het hart van den wandelaar die langen tijd in volkrijke steden was opgesloten, met vreugde vervullen, behoort ook voorzeker het scheren der schapen. Wie uwer, mijne lezers, de Veluwe gaat bezoeken, trachte vooral het Uddelermeer bij het dorp Garderen te gaan zien, waar men in de maand Junij de schapen, met dikke wol bekleed, voorzigtig te water laat en hun “de huid gewasschen wordt.” Gij zult dan getuigen zijn van luimige scherts en vrolijk gelach.
Posted in Verhalen bundel
Leave a comment
Het Loo.

Het Loo.
door
H. van de Veluwe.
“Tot weerziens!” Dat waren de laatste woorden mijner bijdrage in den vorigen jaargang van dezen almanak, nadat ik beloofd had, met mijne lezers van toen, in een volgenden jaargang eene wandeling te doen door de lanen van het vorstelijk park en de wegen der Hoog Soerensche bosschen.
“Tot weerziens!” dat was ook eens mijn laatste groet, toen ik Apeldoorn metterwoon verliet, omdat een andere werkkring mij elders riep, en ik slechts noode kon scheiden ven eene plaats, wier herinneringen met gulden letteren in het boek mijner levenservaringen staan opgeteekend.
Posted in Verhalen bundel
Leave a comment
Begraafplaatsen in en bij Harderwijk
Begraafplaatsen in en bij Harderwijk.
Harderwijker Courant 27 Maart 1935.
Een paar weken geleden werd de belangstelling der ingezetenen van Harderwijk gevestigd op een groot aantal menschelijke geraamten die in de grond aan de Tuinstraat waren opgegraven. Men sprak van meer dan 100 geraamten, die schots en scheef op elkaar lagen. Deze vondst geeft mij aanleiding mede te deelen hetgeen aangaande begraafplaatsen te Harderwijk bekend is.
Posted in Verhalen bundel
Leave a comment
Van Naaischool naar Christelijke Huishoudschool 1898 – 1968.

Van naaischool naar
Christelijke Huishoudschool.
1898 – 1968.
School startte op initiatief van enkele dames
Als naaischool.
Op 31 maart 1898 kwamen enkele dames bijeen tot stichting van de vereniging “Steun aan Vrouwenarbeid” met als doel het oprichten van een naaischool. Nadat een bestuur en commissie waren samengesteld werd begonnen met de voorbereidende werkzaamheden.
Op de bestuurs- en commissievergadering ( besloten was om gezamenlijk te vergaderen) van 8 mei werd het leerplan goedgekeurd. De duur van de cursus zou drie jaar bedragen en de kosten werden begroot op plm. ƒ 7,- per leerling per jaar.
Posted in Verhalen bundel
Leave a comment
Herinneringen uit den eersten kindertijd van eenen Gelderschman.

Herinneringen uit den eersten kindertijd
van eenen Gelderschman.
Zoo als de herinnering eener gebeurtenis, van welke men niet zeker weet, of men dezelve bijgewoond, of gehoord, of gedroomd heeft, – zoo zweeft nog altijd voor mijne verbeelding een ruim vertrek van eene armoedige weverswoning. Geen vloer was er dan de harde aarde – geen zolder, maar wat ruwe, zwart berookte planken; eene oude met snijwerk versierde kast; op dezelve vijf groote gele pronkappelen, het voorwerp der vurigste wenschen van den kleine knaap; daar stond ook aan het venster de weverstoel, waarin ik nog den ouden mageren wever zie zitten, met een neusbril, blaauwen slaapmuts, voorts in grijs linnen, net, maar armoedig gekleed.
Posted in Verhalen bundel
Leave a comment
Burgerwapening te Harderwijk.
Burgerwapening te Harderwijk.
Oorlog tegen Spanje.
Nog voor de uitbarsting van dezen oorlog, waarin de heldengrootheid der Nederlanderen op het heerlijkst uitblonk, gaf de burgerij van Harderwijk een bewijs van dapperheid en vrijheidzucht, ’t welk hier eene korte melding verdient. ’s Konings Stadhouder over Gelderland, de Graaf van Megen, die van Harderwijk van nieuwigheidszucht verdacht houdende en op hen verstoord, had, met voorkennis van den Drost Otto van de Sande, eenen aanslag gesmeed, om zich door verrassing van het nieuwe Blokhuis, en daarin van de stad en burgerij meester te maken. Ter uitvoering van dezen aanslag, deed hij, in den vroegen morgen van den 18 van Wintermaand des jaars 1566, eenige honderden van knechten, grootendeels met haken, eene soort van vuurroers, gewapend …
Posted in Verhalen bundel
Leave a comment
Oostende.
Oostende.
Niet het Oostende, waar het des zomers wemelt van badgasten, die er den tijd zoeken te korten, of hunnen levenstijd te verlengen door van tijd tot tijd het element der menschen te verlaten om zich in dat der visschen te bewegen, maar naar een veel meer in de nabijheid gelegen Oostende, waar de ploeg des landmans de aarde doorklieft en eene zee van goudgeel graan zich krult, wensch ik den lezer te geleiden.
Kom, volg dan met mij, van Elburg af, omtrent één uur lang, den Zuiderzeeschen straatweg, tot aan het Roode kruis, eene voormalige bierbrouwerij en tot op het jaar 1800 de verlustigings- plaats der Doornspijksche kermisgasten, en slaan wij dan den weg links in over de Gelinte (Gelinte of gelente is een oud woord, beteekenende een schutting, staketsel of omheining met latwerk.) een weg, die zijnen naam ontleend heeft van de afschuttingen, welke langs de geheelen weg regts en links waren aangebragt, tot aan de driesprong, de Brantsboom genoemd.
Posted in H.G. Haasloop Werner.
Leave a comment